18 Jun Pelma:
Ek het die pad na Pelma onderskat en kom weereens na sononder hier aan. Pelma is eintlik nie 'n dorpie nie, dis meer 'n nedersetting. Hier is basies net 'n kerk; en natuurlik ook 'n bottelstoor. Dis die laaste plekkie voor die Rovuma rivier wat Tanzanie en Mosambiek skei.

Ek was bietjie in die moeilikheid met verblyf en besluit om te hoor of hulle dalk by die kerk vir my tent 'n staanplek kan gee. Daar is net 3 nonne by die Kerk, maar hulle is baie gaaf en verwelkom my. Hulle voer my vol met 'n driegang maaltyd. Casava sop vir voorgereg, bokvleis en reis vir hoofgereg en piesang en koekies vir nagereg. Ek probeer uitvind watter vleis dit is en suster Angela sê net dis 'n 'tipe cabrieto'. Cabrieto is bok (goat). Die wat jy hier kry is bietjie kleiner as boerbokke, en is donker van kleur. Hy is lekker op 'n leë maag...
Ek skat ek het gestink, want suster Angela het dadelik water op die vuur warm gemaak en daarop aangedring dat ek was; was jou hele lyf, beduie sy. Ek voel regtig soos 'n Pelgrim wat hier by 'n verlate klooster skuiling kom vind het. Hulle gooi vir my 'n strooimatjie uit en ek haak my muskietnet aan 'n dakbalk. Ek slaap in 'n binnehof, maar dis lekker want na die noorde kant kan ek sterre sien.


Hieronder is my 3 redders vir die aand, suster Anestacia, Angela en Mary.