20/21 Jun Mtwara - Dar Es Salaam:
Ek dag vandat ek in Tanzanie is, is ek nou in ontwikkelde gebied. Groot fout. Ek was onder die indruk die pad is goed tot by Dar Es Salaam en wou sommer in een dag die 600km aanpak.
So 10km buite Mtwara stop die teer... vir so 500km. Ek het nie sulke slegte paaie soos die afgelope paar dae in my woordeskat gehad nie, ek kon nie dink dat 'n pad so sleg kan wees nie. Die toestand van hierdie paaie hang baie van reën af... en het dit nie die afgelope tyd gereën nie. Oor die algemeen kon ek so 10-40km/h ry. Ek het vir 300km gestaan en ry, dis om beter beheer te hê, maar ook om my niere te spaar. (Volgende keer word 'n 'kidney belt' eerste ingepak.)

Eerstens hardloop ek uit petrol uit. Die petroltrokke wat hierdie gebied voorsien het vir 2 weke in die modder vasgesit en hier was dus geen toevoer nie. Ek hoor van iemand wat in sy hut, so 40km van roete af, petrol het. Ek moes maar soontoe ry, maar mens vat 'n kans, want jy ry jouself al dieper in die moeilikheid in. Gelukkig was daar petrol, genoeg om vol te maak.

Jy sal onbreekbare potte kan bak met die klei waarin ek hier vasgesit het. Indien ek nie so lui was nie sou ek makliker daardeur kon kom, maar ek was nie lus om eers deur te stap nie. My broek was droog en daardie modderwater het nie lekker gelyk nie. Ek het deur die modderpoel gery en meteens 'n gat binnegery.
Ek moes amper 'n uur wag vir iemand om verby te kom om my te help. Dit was twee fietsryers en hulle was ywerig om te help. Met 'n lang gesukkel het ek uitgekom..., dis asof Michellin hierdie bande met seep behandel het. Soos die duiwel dit wil hê voeter die motorfiets nog 2 keer om terwyl ek die tasse probeer opsit. Teen die tyd is ek rasend! Die fietsryers het in die pad geval en ek is alleen, nes ek die motorfiets amper regop het gly sy agterwiel na die modderpoel se kant.

Asof hierdie nie genoeg is nie begin dit reën net na ek uit die modder uit is. My een kanttas het ook afgeval in die ry. Ek ry nog so en voel dat die motorfiets skielik effe regs trek, na 'n hele tydjie kom ek agter ek het die linkerkanttas verloor en tel hom so 1km terug in die pad op. Toe besef ek dat met die harde val van gister het die aanhegtingspunt op die 'subframe' gebuig wat veroorsaak dat die tas nie goed vasmaak nie. Gelukkig is daar niks wat 'n paar wassers nie kan regmaak nie; ek sit 'n paar ekstras in om te kompenseer vir die buig. Die tas heg toe weer mooi in lyn en ek is weer op die pad.

Hier is 'n sinkgat in die middel van die pad, groot genoeg vir my hele voorwiel.
Voor Dar Es Salaam begin die teer en ek neem 'n foto van hierdie ambisieuse houtskoolverkoper.